Naar aanleiding van vertel eens een sprookje-dag 2023
schreven we volgend sprookje:
Admishift en de papierwolf
In een land hier ver vandaan leefden eens twee enthousiaste meisjes, ze heetten Admi en Shift. Op een mooie dag nodigde een wijze tovenaar Admi en Shift uit voor een bal. De twee meisjes dansten de ganse nacht en verloren daarbij de tijd uit het oog.
Toen het tijd werd om naar huis te gaan spraken de meisjes af om elkaar gauw terug te zien. En zo geschiedde, toen de wereld in de ban was van een boze vloek maakten de twee meisjes van de vrijgekomen tijd gebruik om een plan uit te werken. Admi en Shift werden voortaan onafscheidelijk: AdmiShift.
Toen oma ziek werd door het vele papierwerk dat ze dagelijks moest bijhouden voor haar schoonzoon de houthakker riep ze de hulp van de meisjes in. Admi en Shift besloten op weg te gaan door het donkere bos om naar het verhaal van oma te luisteren. Vrolijk gingen ze met z’n tweetjes op weg, tot ze midden in het woud de grote boze papierwolf tegen het lijf liepen.
De papierwolf was bezig volle bakken met papier naar de bewoners van het sprookjesbos te brengen om ze te laten verwerken. De papierwolf vroeg met een zeemzoet stemmetje wat de meisjes van plan waren, waarop de meisjes over hun bezoek aan oma vertelden. De papierwolf zag meteen de bedreiging die de meisjes vormden en liet Admi en Shift eerst bloemen voor oma plukken alvorens hun weg verder te zetten. Intussen liep de papierwolf als de bliksem naar het huis van oma waar hij oma met huid en haar verslond, de kleren van oma aantrok en in het bed van oma plaatsnam.
Zich van geen kwaad bewust klopten de twee meisjes even later aan bij het huis van oma. Papierwolf kuchte en riep met een lage stem: “kom maar binnen meisjes!” Toen Admi en Shift het huis van oma binnen kwamen zagen ze meteen dat oma er vandaag wel heel woest en wild uit zag. Admi zei: “maar oma, wat heeft u grote ogen!” Waarop de papierwolf antwoordde: “dat is van de ganse dag facturen te maken.” Shift merkte op: “maar oma wat heeft u grote oren!” Waarop de papierwolf antwoordde: “dat is van de ganse dag telefoons op te nemen.” Waarop Admi zei: “maar oma, wat heeft u grote tanden!” Waarop papierwolf gromde, zijn blinkende tanden ontblootte en riep: “dat is om jullie op te eten!” Papierwolf sprong uit bed en liep naar de meisjes toe.
Admi en Shift waren echter niet onder de indruk en vloerden met z’n tweetjes in een mum van tijd papierwolf door hem in te scannen en te verwerken in een boekhoudprogramma. Papierwolf wist niet waar hij het had en braakte van de weeromstuit oma uit. Oma bleek ongedeerd en was opgelucht dat de Admi en Shift gekomen waren om oma een handje te helpen. En zo geschiedde: Admi en Shift stuurden op wekelijkse basis hulp naar oma om de administratie over te nemen en ze leefden nog lang en gelukkig.